ავტორი:
არ მახსოვს რამდენი წლის ვიყავი მარა სახლში PC არ მქონდა, ამიტომ უბანში ბიჭები ინტერნეტკაფის ხშირი სტუმრები ვიყავით, პირველად Lineage მანდ აღმოვაჩინე, რაღაც რუსულ სერვერზე თამაშობდა ხალხი. შედარებით გამოცდილ ინტერნეტკაფის ვიზიტორ უბნელებს დავარეგისტრირებიეთ მე და ჩემმა ძმაკაცმა ექაუნთი და დავიწყეთ თამაში. დიდად კი ვერაფერი ვერ გავუგეთ ამ თამაშს მაგრამ მოგვწონდა და ყოველდღე სათამაშოდ ინტერნეტკაფეში ვიჯექით. მე ადამიანი მებრძოლი შევქმენი, რა დავარქვი ეგეც არ მახსოვს, ჩემმა ძმაკაცმა ორკ მეიჯი. კვირეები მოვანდომე Talking Island-იდან გაღწევას მახსოვს. ჩემს ძმაკაცს თამაშში Levansio თუ რაღაც მასეთი ერქვა და სახლში რადგან PC ქონდა, ბევრად გამასწრო, უკვე ფართებთან ერთად კაჩაობდა და უცხოელებს ელაპარაკებოდა ჩათში. ამ ყველაფერს კი მე მიყვებოდა, ერთი სული მქონდა როდის გამიჩნდებოდა მეც PC რომ სახლიდან დამეწყო L2-ის თამაში.
ასე წამებაში გავიდა დრო და იმ სერვერზეც ჩარი გამიწიეს (რა იყო გასაწევი No Grade იარაღსა და D Grade შარვალში ამ გადმოსახედიდან ვერ ვხვდები, მაგრამ მაშინ ნამდვილი ტრაგედია იყო ჩემთვის), ალბათ ქილოგერი ეყენა კომპიუტერებზე. ის ინტერნეტკაფეც უკვე მესამეჯერ გატეხეს და კომპიუტერები მოიპარეს, აღარც გახსნილა. დროებით თამაშს შევეშვი. ხანდახან ჩემს ძმაკაცს ვუყურებდი როგორ თამაშობდა.
ერთ დღესაც მეზობელთან ვიყავით სტუმრად ოჯახი გადასული და დავინახე როგორ თამაშობდნენ და განიხილავდნენ Lineage-ს, მეც შევუერთდი და მანდ გავიცანი AniketI. იქვე შემაქმნევინა GODRIK-ამ პირველი ჩარი პრედატორზე რომელსაც blanje დავარქვი და ნეკრომანსერი იყო. პერიოდულად L2-ს ანიკეტასგან ვთამაშობდი, სახლში რამდენიმე კომპიუტერი ედგა და თან სულ Walker-ებით დატვირთული.
ხშირად ვესწრებოდი ეზოს განხილვებს, სადაც ანიკეტი გეგმავდა მომავალ ციხის აღებებისა და ზამესების სტრატეგიებს. დავალებებს გასცემდა ციხის აღების დაწყებამდე წუთებით ადრე.
აი ReBeLLioN-ს ჩინელებს რო ეძახდნენ მტრები, ერთერთი C Grade-იანი, ჰომკიანი ჩინელი მეც ვიყავი. 1 სროლაში ისე მკლავდნენ To Village-ს ღილაკი მქონდა გაცვეთილი.
GODRIK-ას მოყოლილ აფიორაში მეც გავყავი მაშინ თავი. აღარ მახსოვს რა მომპარეს მაგრამ რაღაც ძალიან ნატანჯი C გრეიდის იარაღი იყო. რა გინებაც ვიცოდი და არ ვიცოდი ყველაფერი შევკრიბე და ავაფეთქე შაუთი. რის გამოც კაი 4 დღე ჩათ ბანის გასასვლელად 24 საათი ონლაინზე მყავდა დატოვებული ჩარი.
დიდი ხანი ვიტანჯე blanje-თი, არაფრის აზრზე არ ვიყავი. მერე პირადი კომპიუტერიც გამიჩნდა და უფრო აქტიურად დავიწყე თამაში, გავაკეთე ჩემი ბოტები. შევქმენი ახალი ჩარი LeGaTuS და უფრო “მოხოდილად” დავიწყე თამაში.
მახსოვს პერიოდი როდესაც ე.წ. პარაოზი იყო პოპულალური, C4-ზე როდესაც მობისგან კვდებოდი რამე ნივთი შეიძლებოდა დაგეგდო და Walker-იან სერვერზე, გასამდიდრებლად ხალხსაც მეტი რა უნდოდა. დარბოდნენ დაგერშიკები და მოყავდათ ბოტებთან ათობით მობი, დროპს კრიფავდნენ და ქრებოდნენ. პარაოზის ხალხზეც მაგარი უშველებელი გინებები იწყებოდა ხოლმე შაუთში…
ბოტებს ქურდებისა და მავნებლების გარდა სხვა მტრებიც ყავდა, ყველა ბოტის პატრონს უნდოდა რომ საუკეთესო ლოკაცია თავად დაეკავებია, ამის გამო მიდიოდა სხვისი ბოტების პეკაობა ადგილის გასანთავისუფლებლად.
რაღაც მომენტში გამოჩნდა სასაუბრო სერვისი და დავიწყე Ventrilo-ს გამოყენება, ამან სრულიად სხვანაირად დამანახა თამაში. მანამდე მეტწილად მარტო ვთამაშობდი, მოთამაშეებთან კომუნიკაცია ძირითადად ჩათით მქონდა ან AniketI-ს ეზოში. Ventrilo-სა და Team Speak-ის შემდეგ სრულიად სხვა თამაში დაიწყო.
NightFatal-თან შევედი კლანში. გივიზე ბევრი არაფერის მოყოლა არ შემიძლია, ერთი ის შემიძლია ვთქვა რომ როგორც ლიდერი ძალიან კარგი იყო, ყოველთვის მეხმარებოდა. სულ კონტაქტზე იყო და ყურადღებას არ გვაკლებდა. გაწონასწორებული, სერიოზული და მეგობრული. ყოველთვის პატივს ვცემდი და მისწორდებოდა მასთან თამაში.
შემდეგ იყო საკუთარი კლანი Crysis, რომელმაც შემდგომში სახელი შეიცვალა და საბოლოოდ Enemy დაერქვა. კლანის შექმნის პერიოდშიც მაგარ ტანჯვაში ვიყავი. გაჭირვებით მოვაგროვე რამდენიმე ადამიანი და რაღაცას ვფაფხურობდით. პრედატორზე იმდენად შეკრული საზოგადოება იყო ძალიან ჭირდა კლანში ხალხის აყვანა. ყველა ყველას იცნობდა და ყველას დიდ კლანებში უნდოდა შესვლა.
ამიტომ გადავწყვიტე სხვა სერვერებს დავცემოდი და ასე მომეგროვებია მოკავშირეები. უკიდურესად გადაბაგული ქართული სერვერიდან, მეორე ანალოგიურად გაბაგულ სერვერზე გადავდიოდი. კლანს ვაძლიერებდი, კლანშიც წესრიგს ვამყარებდი და შიგადაშიგ პრედატორზეც ვბრუნდებოდი განახლებული ძალებითა და ენერგიით ReBeLLioN-ს რომ დავხმარებოდი.
მახსოვს პერიოდი როცა CosaNostra VASILI-ს ლიდერობით პრედატორზე ბოგინებდა და ReBeLLioN კონკურენციას ვერ უწევდა. გადავწყვიტეთ SoulHound-ები გაგვეკეთებია და ისე მივხმარებოდით ალიანსს რადგან ბუსტით ვერ ვაჯობებდით ასეთ მოკლე დროში, გადავწყვიტეთ ჭკუით გვეჯობნა. მახსოვს ბაიუმის ზამესზე VASILI-ს ყვირილი შაუთში, გაათრიეთ ეს კამაელებიი :D
მოკლედ კარგად გავუშრეთ სისხლი და ბაიუმიც წავართვით.
იმის გამო რომ პრედატორი მრავალწლიანი სერვერი იყო და ახალშეძენილი კლანის წევრებისთვის პრედატორის ძველ მოთამაშეებთან წამოწევა პრობლემატური, ყოველთვის გვიწევდა ხრიკების მოგონება იმისთვის რომ მტერი დაგვეჩაგრა. დავრბოდით კამაელებით, Dancer, Songer-ებით რო ნოიზები დაგვედგა.
ვთამაშობდით რამდენიმე ფანჯრით ერთდროულად. მოკლედ მაქსიმალური ზიანის მიყენებას ვცდილობდით მტერზე რომ დასუსტებულ მტერს ReBeLLioN-ისთვის წინააღმდეგობა ვეღარ გაეწია.
ბოლო სერვერი რაზეც პრედატორზე ვითამაშე იყო High Five, სადაც Enemy კლანი უკონკურენტოდ დომინირებდა, მანდ მოვახერხე სხვადასხვა კლანებისა და ფართების Enemy-ში გაერთიანება, მათ შორის იყო ursA და Kasoikiler, მანდ დავასრულე მოთამაშის კარიერა და დავიწყე GM-ობა.
პრედატორის სერვერიც დაიხურა და პრედატორის ადმინისტრაციის ძველი გუნდი IMPERIUM-ის საკეთებლად შეიკრიბა, მაგრამ ეს უკვე სხვა ისტორიაა…
ძალიან სასიამოვნო და მოგონებებით სავსე წლები მაჩუქა ამ თამაშმა. იმდენი რომ 10 სტატიაშიც ვერ დავატევ. ალბათ კიდევ დავწერ.
როგორც GODRIK-ამ აღნიშნა, ეს თამაში ცხოვრებისგან დიდად არ განსხვავდებოდა ჩვენთვის. ეხლაც მაწვება ნოსტალგია და მინდება იმ დროში დაბრუნება. ძველი კლანელების ნომრების ამოქექვა (ძველ ბლონკნოტში და Excel-ის ცხრილში მიწერია ნომრები :D ) და ყველასთან ჩამორეკვა და ისევ იმ ძველებურ თამაშში გადაშვება.
სიამოვნებით წავიკითხავ სხვის ისტორიებსა და მოგონებებსაც Lineage 2-ს შესახებ და ვიფიქრებ, ალბათ კიდევ დავწერ რადგან მოსაგონებელი და სათქმელი კიდევ ბევრი მაქვს. ბევრი ისეთიც კი, როარ ვიცი საიდუმლოდ დავტოვო თუ გავთქვა.
მადლობა ყურადღებისთვის
გაქვთ მოსაყოლი ამბავი? დაუტოვეთ ისტორია ახალ მოთამაშეებს, გავიხსენოთ ის სასიამოვნო პერიოდი რომელიც ამდენ სიხარულსა და დრამას მატებდა და დღემდე მატებს ჩვენს ცხოვრებას. მოგვწერეთ!
ისტორიის დამატება